Matura

Lada czas matura. Znów się nie uczyłem.

Kolejny raz całe serce w wiersz włożyłem.

Przerasta mnie egzamin dojrzałości.
Dla sztuki, uciekam od rzeczywistości.

Dla rodziców jestem z innej planety.

Ich marzenia ? Nie spełnią się niestety. 

Memu ojcu jest za moją twórczość wstyd.

Pozostaje czasem tylko rzucić w kąt tym.

Znów nie wiem co mam ze sobą zrobić. 

Co raz więcej pojawia się wątpliwości.

Popadam w amok, wylewam kolejne łzy. 

Zamiast twardo stąpać po ziemi, spełniam sny.

Mój wiersz naprawił kolejne serce zabłąkane. 

Sam zostawiając dookoła sprawy niepozałatwiane.
Otrzymałeś ode mnie elementarz cennych rad.

A ja ? Zabłąkany wokół gwiazd błądzę sam.