Poezja


Śmieją się z niej na każdym kroku,
a była z nami przecież od pokoleń.
Ona kiedyś dawała nadzieje podczas wojen.
Mnie ukształtowała w każdym stopniu.

Póki ja żyje ona nigdy nie schowa się w kąt.
Będę ją pielęgnować, będę się o nią troszczyć.
Będę ją tworzyć, nie chcę od niej żadnych korzyść.
Cokolwiek o tym powiesz, nie obchodzi mnie to.

Poezja jest jak piękny kwiat który rzadko podlewamy.
Ludzie wolą infantylność, większość z nich to zwykłe chamy

Bardzo uderza mnie jak ją traktujesz dziś
Wiedz, że moja troska o nią nie ma granic.
Ja dalej o jej lepszym jutrze będę śnić
Nadejdzie taki dzień..,
Kiedy ani mnie ani jej nie będziesz ranić

Ile masz w niej zapisanych łez, ile momentów radości.
A Ty wyśmiewasz to ? Czy Ty nie masz litości ?
Nie masz jakichkolwiek uczuć ? Nie masz serca ?
Zabić jej Ci się nie uda, ona zawsze zwycięża.

Możesz jej nie zrozumieć, lecz szanuj piękną poezje.
Ona zawsze dotrze do Ciebie i znajdzie swe miejsce.



Brak komentarzy:

INSTAGRAM FEED

@soratemplates